İnsan yaratılışı gereği, hayatı boyunca yaptığı işlerin en güzel ve en mükemmel olması için çaba göstermiştir. Bu çabasının tek bir amacı vardır, o da güzelliği en iyi ifade eden estetik bir görünüm elde etmek ya da bu anlayışı yansıtan eserler ortaya koymaktır. Bu nedenle tarihin bütün evrelerinde insanlar estetik bir görünüm kazanmak için fiziksel güzelliklerine önem verirken, aynı zamanda toplumsal gelişmişliklerini ifade etmek için de estetik pek çok eser vücuda getirmişlerdir.

 En ilkel kabile toplumlarından, en modern toplumlara kadar estetik anlayış yaşamın ayrılmaz bir parçası olmuştur. İnsanlar göz, kulak, gönül ve zihne hoş gelen her şeye estetik bir algıyla yaklaşmıştır. İnsan bunlarla değer kazanmış, bunlar üzerinden edebi pek çok söz ve deyim, toplumların estetik anlayışlarının zenginliğini oluşturmuştur. Estetik, aşığın maşukuna beğenisi, sözün gönle tesiri, bakışın cemale kayması, ruh güzelliğinin kalpten kalbe yansımasıdır.

  Bu gün yaşadığımız toplumda işte bu estetik anlayış konusunda ciddi bir eksikliğin olduğuna sanırım pek çoğumuz şahit olmaktadır. Her gün karşılaştığımız kaba söz ve davranışlar, nezaketsizlik, hoş görüsüzlük, argo sözler ve bencillik estetikten ne kadar yoksun olduğumuzu göstermektedir. İnsanların bu estetik algısı yaptıkları binalardan, dinledikleri müziklere, kullandıkları eşyadan, kıyafetlerine kadar yansımaktadır.

  Kimileri kıyafetlerindeki pejmürdeliği ve argo sözlerle konuşmayı dikkat çekme,  farkındalık oluşturma ya da sisteme başkaldırının ifadesi olarak bir yaşam biçimi olarak görmekteyken, kimileri ise saçının, sakalının dağınıklığını, kıyafetine itinasızlığı dini yaşam adına ihlâs ve takva olarak görebilmektedir. Sanırım bu tip insan örneklerini de çevremizde pek sık görmek mümkün olsa gerek. Özellikle küfürlü ve argolu konuşma konusunda ne yazık ki Adana insanı olarak ülkemizin neresine gitsek kötü bir şöhrete sahibiz.

  Nezaket ve inceliğin kınandığı, insanların ruhundaki estetiği alay edilmekten çekindiği için ortaya koyamadığı, bireylerin birbirine iltifat etme inceliğini kaybettiği bir zamanda rol model insan görmek çok zor olsa gerek. Tebessümü tavsiye eden, evine gelen misafire kapıyı açmadan önce kovadaki suyun yansımasından saçını düzelten bir peygamberin müntesiplerinin kaba, sert ve asık suratlı olmasının yanında, bakımsız ve itinasız giyinip, yaşadığı ortamında her türlü estetikten uzak olmasını doğrusu ifade edecek söz bulamıyorum.

   Netice olarak,“Ölüye bir faydası olmaz fakat dirilerin gözünü rahatsız eder” diyerek kabirdeki deliği kapattıran bir peygamberi ve malını satmak için sokakta bağırarak dolaşırken, pencerede kırmızı çiçek görünce o evde hasta olduğunu anlayarak sessizce geçen bir medeniyetin temsilcilerini anlamadan, estetik bir algıya kavuşamayacağımızı özellikle ifade etmek isterim.