Adamlar vardı, adam gibi yaşayan. Bir kere inandılar, neye inandıklarını anladılar ve bir daha dönmediler. Ölümü başkalarının hayatı sevdiklerinden daha çok sevdiler ve adam gibi öldüler. Allah katında ölümsüzleştiler. Adamlar vardı, neden inkâr ettiklerini bilerek inkâr ettiler. Hakikatlere karşı ölümüne mücadele ettiler. Kötü bir iz bıraktılar, şirk in ve kör bir inadın adamları olarak.

    Adamlar vardı zamanı ve şartları koklayıp, güç ve iktidar kimdeyse onun adamı oldular. Allah resulüyle Mekkeli müşriklerin savaşının sonucunu beklediler. Peygamber kazanınca kabileler halinde Müslüman oldular, güç ve iktidarın yanında olmak için. Peygamberden sonra tekrar topuklarının üstüne dönüverdiler çıkarcı olan adamlar. Yeni bir peygamber bulmuşlardı namaz ve zekâtı sizden kaldırdım diyen. Ya bir de iktidar ve gücü ele geçirirse. Hakiki peygamber olmayınca ne çabuk türemişti sahte peygamber.

    Adamlar vardı, sükûnet ve huzuru sevmeyen. Hz. Ebu Bekir ve Ömer bozmuştu onların fesat dolu planlarını. Fırsatını bulunca Hz. Osman döneminde sinsi planlarını devreye soktular. Halifeye hesap sormak için, Mısır ve Irak’tan eş zamanlı ayak takımı adamları Medine’ye gönderdiler. Burada her iddiaları boşa çıkarıldığı halde, bağcıyı dövmek için geldiklerini Hz. Osman’ı şehit ederek gösterdiler.

    Kana doymamıştı eli kanlı adamlar,  oyunun ikinci perdesi devreye soktular. Talha, Zübeyir ve Hz. Aişe’yi de ikna ederek, Hz. Osman’ın kanının hesabını Hz.Ali’den sormak bahanesiyle Basra’ya doğru yola çıktılar. Giderken, yolda Sad bin As oradakilere; “Osman’ın katillerini bulmak ve O’nun kanını almak istiyorsanız, o zaman sizinle beraber bu orduda bulunan bazı kişileri de öldürmeniz gerekir” der .(Kast edilen Talha ve Zübeyr’dir)

   Orada bulunan Mervan denen adamın cevabı bu güne taşınan bir oyunu en çarpıcı şekilde özetler,” Hayır biz onları (yani Talha, Zübeyir ve Hz. Ali’yi) birbiriyle muharebe ettireceğiz. Biri mutlaka ötekini mağlup edecektir. Galip gelen ise zayıflamış olacaktır. İşte o zaman, kolayca onunda hakkından geliriz.”  

    Ve plan amacına ulaşır. Talha ve Zübeyir hatalarını anlayıp geri dursa da oyunun bozulmasından korkanlar bu iki sahabeyi şehit ederler. Bu güne taşınan siyasi, itikadı ve mezhebi bir ayrışmanın adıdır Cemal ve Sıffın savaşları. Aralarında Bedir ve Uhud da birlikte savaşmış sahabelerinde taraf olduğu hak arama mücadelesinde on binlerce insan toprağa düşer, birkaç fitnecinin derin hesapları sonucunda.

    Her devrin adamları yaptı yapacağını İslam coğrafyasında zulüm ve gözyaşı olarak, ta ki günümüze taşıyarak. Bizim payımıza düşen ise, ayrışmaların derin acılarını çok fazla yaşattılar bize, bizim dediğimiz adamlar. Bir darbeye mazeret olsun diye kaybettik beş bin insanımızı. Ondan sonra mı? Otuz bin ocağa ateş düşürdü birilerinin kirli oyunları.

    Biri bitti derken yeni bir isim ve yeni bir planla bir başkası servis edildi, derinden ve sinsice. Neleri denemediler ki, yaşa yaşa bitmedi, nice yaşamları da alıp götürse de. Birçok şekilde denendik. Bazen elendik, bazen ise bilendik. Ama sonunda biz bu adamların kimler olduğunu öğrendik.