Sinan Yağmur"un üçlemesinin ilk kitabı…

Bu kitap Şems-i Tebriziyi anlatıyor. İkinci kitap Mevlana"yı, üçüncü kitapsa Şemsin karısı, Mevlana"nın üvey kızı Kimya Hatun"u.

Son dönemlerde yazılan önemli biyografik romanlardan birkaçının konusu Mevlana, Şems ve Kimya Hatun"a ait

Nefrin Tokyay  ""Tebriz"in Kış Güneşi""

Saide Kuds ""Kimya Hatun""

Elif Şafak ""Aşk""

Ahmet Ümit ""Bab-ı Esrar""

Bu kitapta ise hemen kendini fark ettiren şey üslup… Sinan yağmur adeta kelimeleri halvete sokmuş,

Riyazete tabi tutmuş ve tasavvuf eğitiminden geçirmişçesine sıcak, uyumlu ve şiirsel kılmış.

Kendisini kutluyorum.

Kitabı İsmet Özel"in uzun şiirlerini, Arif Nihat Asya"nın naatını okuyorcasına bir şiirsel bütünlük ve yürek yalayan akustikle okuyorsunuz. Sıkılmadan, heyecanla, iştiyakla duygularınız ve kalbiniz ayakta…

*****

Bu tip biyografik romanlar size tarihin es geçtiklerini yâda bilmediklerinizi öğretmiyor. Tersine roman kahramanları hakkında hayal gücünüzü, tasavvurlarınızı zorlayarak sizin kahramanlarınızı üretme, inşa etme fırsatı sunuyor. Aynı zamanda ortak kişiliklere harklı anlam ve karakterlerin nasıl aynı şıklıkta yüklenebileceğini gösteriyor.

Şunu demek istiyorum.

Eldeki tarihi kayıtlı bilgiler çok az olduğundan Aşk"taki Şems ile Bab-ı Esrar"daki Şems"in farklılıkları tarihsel (olgusal) değil, yazarca yâda yazara göre öyle yani algısal.

Bu durum okuduğunuz roman için bir handikap değil tersine bir zenginliği ve çeşitliliği sunuyor size.

Tabiri caizse 3D roman okuyorsunuz.

Mevlana ve Şemslerin sayısı; okuduğunuz kitap sayısı kadar renkli, farklı ve çarpıcı.

Sinan Yağmur"un bu kitapta kendini en çok hissettiren diğer farkı; yazdığı romanın merkezinde bulunan tasavvuf ve onun öğretilerine, diline, ritüellerine, teamüllerine ve temel disiplinlerine fevkalade hâkim oluşu.

Şemsin ağzından anlattığı menkıbelerin zorlama ve de bazen konu bağlamlarında problem gözükse de birde dildeki akıcılığı sürekliliği sağlamak için az duyguyu çok kelime ile ifade etme gayreti olsa da başarılı bir kitap.

Tasavvufun özüne sadık kalınarak adeta bir yakarış üslubu ile yazılan kitap gönlünüze tesir ediyor.

*****

Şems ile Mevlana"nın ilişkisi.

Bugünün şımartılmış yâda şartlandırılmış ekonomik veya erotik olmayanı algılamada zorlanan modern aklına zor anlatılabilecek bir konu.

Hemcinsinizle aşkın bir duygu yaşamak… Allah"a ulaşma yolunda öğretmeninizin öğrencisi, öğrencinizin öğretmeni olmak!

Onu benliğinizin aynası kılmak…

Tasavvufla ilgilenenler bilirler; insanın nefsini önce hemcinsi olan müritte ardından şeyhte ve en sonunda resulde eritmek ne demektir.

İnsan yücelterek yücelir yüceler yücesine…

Rableştirmeden, devleştirmeden hizmetle, hürmetle…

Ama mutlaka Aşk"la…

Kitabın adı ""Aşkın Gözyaşları"" olmasa da ""Gözyaşlarına Aşk"" mı olsaydı acaba?

Okunacak ve okutulacak bir kitap.

Okuduktan sonra aklımda inanın hiçbir cümle kalmadı ama okurken Mevlana da Şems de benimle idi.

Konuştuk.