Süvarisi kemankeşin okuyla şehit olmuş doru Arap atı gibi kaşarken zaman

Savaş alanı toprağa düşen kellelerle tozan toprağa bırakmışken havayı

Rüzgar istemeden donmuşsa, asılı kalmışsa, erken ölen erlerin acısından

Yüreğimi mahmuzlama…

Gemlenmez gamların pençesinde ""şirpençe"" olmuşum…

Yarpuzlar: suyla değil kanla yunmakta ortalıkta, meydanda, savaşta

Pınarların suyu dağdan yukarı akmakta

Dinmez ağrıların ağındasın…

Farkındayım.

Kılıç sesleri bilemekte kulak zarımı tam kırkikindidir

Kırbaçların yakıcılığı, açların yıkıcılığından yeğdir.

Sahibinden çok, atı; sahibini tanır, asırlardır, binyıllardır…

Yiğitler ot bitirmez iklimlerle gelir

Gözüyle ıstarlarda kilim eğirir

Öl ama mahzun olma.

*****

Hepimiz bir sandukaya yada sandığa koşmaktayız yalın ayak, başı kabak

Tozumuz kesif, nazımız keskin, niyazımız eksik!

Kervanlar haramilerden, ahali şakilerden sandığa doğru kaçmakta

Ocaklarda kazanlar: içlerinde; sular kaynamakta…

Kim yıkanacak, kim yıkayacak, kim kalacak?

Hepsi meçhul ama her birisi aynı yatakta, ayakta, konuşmakta…

Üzengilerin üzdüğü atlar gibi…

Sandığa çakılan çivi ağlamakta.

Anlamadan ağlayamazsın.

Gülmek gibi değil yani, öbür türlü

Nefsin dört köşeli sarayı saltanat aşkıyla sallanmakta, sallamakta

Bu muharebenin gazileri; organlarını değil, urganlarını kaybetti.

Hepside ""Hamza"" gibi heybetliydi, kıymetliydi.

Hamza"sının kazasını yapmayan yenik varır sandığa

Terlemiş, yenilmiş, soluk-soluğa…

*****

Son süvarilerde şimdi meydanda

Eller daha çok ak atmakta, kollar daha çok kılıç sallamakta

Dur hele!

Sürati olan değil niyeti olan varmakta menzile

Sandığın örtüsü altına yatacak olanı beklemekte

Yeşil.

Üzerinde ""her nefis ölümü tadacaktır"" ayetiyle…

Beklemekte…

Kendine koşanlara da kendinden kaçanlara da

Kollarını açmış olarak hemde.

Sandık az ötemizde sizi, bizi hepimizi

Musalla taşının üstünde, yeşil örtünün altında

Beklemekte…