Hayat; akarken yıkıyor derken: ?yık-mak? anlamında da ?yı-ka-mak? anlamında da anlayabiliriz. İnsan çoğu zaman arız olan değil, maruz kalan bir canlı. En çok da hayata (içinde akanlara) maruz kalıyor. Maruz kaldıklarımız bizi bazen yıkıyor; ıslatıyor, evirip-çeviriyor, deterjana, yumuşatıcıya maruz kılıyor ama sonunda arındırıyor. Yada yeni oluşlara, duruşlara, yaşayışlara dönüştürmek için kökten yıkımla bizi evriltiyor. Hocam niye bu kadar uzattın ?kader? desen çıksan işin içinden diyebilirsiniz. * Evet kader? * Hazreti Ali efendimize atfedilen bir sözü, sözün burasında serdetmeliyim:? hayat-olaylar; bazen eğri/büğrü, yamuk/yumuk akabilir, ama siz doğru/dosdoğru yürümeye devam edin. Zira yol; yolcuya göre yol alır.? Biz vicdan denilen (tanrının içimizdeki) sesini dinleyerek, nebilerin ayak izlerinin izini sürerek, ilahi hitapları yol arkadaşı belleyerek ve salihlerin yaşamlarına göz gezdirerek yol alacağız. Yol yolcuyu eğitir, eğriltir de bazen. Eğrilmeyeceğiz. Ümidimizi ufkumuza, tedbirimizi terkimize alacağız. Yolcu da yolu şenlendirir, dinlendirir, değiştirir. Nasıl mı? Musa (as) gelince açılan Kızıldeniz?i düşün. Ebrehe?nin güzergâhında başına taş atan ebabilleri düşün. Ya mağara kapısına konan güvercin ve örümcek! Yolcuya nispetle yola çıktılar değil mi? Ya da Kehf suresindeki Musa (as) ile Hızır (as) yolculuğunda; yolcuların yola etkisini düşün. Biz yolun ve yolcuların rabbine iman etmişizdir o yüzden? * Hayat yollar ve yıllarla ilerlerken gönlünüzü(içinizi), gönünüzü(derinizi) yıkar. Arındırır, yapılandırır? Yolda olmak iyidir; maruz kalma ihtimallerimizi artırır. Yolcu olmak iyidi; hangi mesafede kimi mucizeleri temaşa edeceğimizi bilmemek adına bile. Yol olmak iyidir; başımızı bir salihin ayağı altına koyar da mağfirete erenlerden oluruz belki. Yunus gibi? Kim bilir? Yolunuz, yolcunuz, yolculuğunuz ?Muharrem Aşkıyla? dolu olsun.