Kalbinin ""kar beyazı"" önce ten rengine sonra doktorluk önlüğüne dönüşmüştü.

Dışına yansıyan beyazlık ""içinden"" akardı yüzüne, sözüne tüm davranışlarına.

Yâda küpte ne varsa dışına o sızardı mı desem?

Babası ve annesi ""hangi aşklarının"" yerine koymuşlardı O"nu, bilinmez!

Ama adını bir ""kuğuya"" yakışan zerafette ""Aşkım"" koymuşlardı.

Aşkım Tüfekçi dostumun.

Ailesinin aşkı olarak büyüyüp, önce eşinin ve çocuklarının sonra dostlarının aşkı olmuştu.

İnsanlık gölümüzün zarif kuğusu…

Daha ilk görüşmenizde bir doktordan çok bir ""asalet tablosunun"" karşısında hayranlıkla O"nu dinlerken buluyordunuz kendinizi.

Uzun boyu, gülümseyen yüzü, olgun hekimliği, adını; aklınıza nezaketle emanet ediyordu.

Yüzünün kumrallığı; içinin merhamet ve sevgi krallığının avlu kapısı gibi idi.

Masumiyet ve mahcubiyet dolu bakışlarından yüzündeki gamzeleri bile saklanırdı.

Onun ki doktorluk değil hekimlikti.

Hekimlik ki; hikmetli, incelikli ve içtenlikli.

***

Aşkım Tüfekçi Ankara"da Ağustos sıcağında hayata açtığı gözlerini

Okuduğu ve yaşadığı şehir olan Adana"da Eylül ayında yine sıcak bir günde kapattı.

Ölüm haberini aldığımda bir Eylül yazısı yazmıştım.

Yazımı okuyan dostum ""Abi olmamış, Eylül"e vurmamışsın, ayrılıkları unutmuşsun"" demişti… Ne kadar haklıymış!

Eylül ayrılıklar ayıdır oysa değil mi?

Yine işledi cürümünü.

İnsanlık gölümüzün ""asil kuğusunu"" kopardı gönüllerimizden…

Şimdi dünyamız, Onsuz dünden daha fakir daha hüzünlü…

Hastalık haberi yüzünün gülüşünü, gamzelerinin tebessümünü hiç dondurmadı.

Tevekkülle, sabırla, gülümsemesini azaltmadan yaşadı, kalan zamanı.

Odasında; Laptop"undan dinlediği ""sanat müziği"" şarkıları kadar içli ve sahici idi.

O bir insandan daha fazla

Bir ermişten uzun

Bir kul kadardı.

***

Kuğu"nun mavi sularda yüzmesi kadar sade ve zarif yaşadı.

Heyhat ki!

Ömrü, boyu kadar uzun olmadı.

Kim bilir? O"na âşık başkaları mı vardı.

Yâda ""sevdi"" yanına mı aldı?

Ama karşılığını ""hak"tan"" umduğu uzun amellerini çoğaltarak yaşadı hayatı.

Dürüstçe, samimi, içtenlikli ve inançlı…

Şimdi ondan geriye

Burada kalanlara anlatılacak hatıralar

Orada olanlara sunulacak şahadetimiz kaldı.

Beyaz kuğumuz göç etti.

Erkendi Eylüldü biliyorum.

Ama yazgıydı kaderdi inanıyorum.

Yaşadığı her üzüntünün ve acının günahlarına kefaret olacağı,

En sevgilinin, kendisini merhamet ve nimetlerle karşılayacağı

Umduğu, beklediği ve liyakat kesp etmeye çabaladığı makamlara ulaşması duası ile…

Mekânı Cennet olsun.