Gece olunca, ne kadar kaybolan sesler varsa, başımıza üşüşürler. Aman yarabbi ! ne kadar da gerçek gibidirler. . Kimilerinin emir verdiği cümleleridir kulaklarımızı tırmalayan, kimilerinin özür dileyen hüzünlü ses dalgalarıdır gelip, kulaklarımıza dolan. .Kimilerinin öğütleridir, yanıbaşımızda bizlere fısıldayan. 

Onlar, çoktan terketmişlerdir yeryüzünün bu şaşalı mekanlarını, ama işte bir hoş sedaları kalmıştır, kulaklarımızda dolanıp duran. 

 

Sesler, sevdiklerimizin sesleridir, her gece çok uzaklardan bizlere seslenenler. Onlar ne kadar gitselerde bizlere bıraktılar anılarını, yüzlerinin güzelliklerini, onlar ne kadar gitselerde bizlere bıraktılar dünya kadar öğütlerini. Bizlere bıraktılar  her gece kulaklarımıza çarpan seslerini. 

 

 Onların gezer sesleri her gece, gökyüzünün sonsuzuklarında. Onların  baktığını hissederiz bizlere bir yerlerden.  Onların anlarız ne dediklerini,o güzelim öğüt lerinden,anlarız  bize kalan seslerinden.