Yaşamın kıyısındasın artık; ölüm naçiz bedenini esir almak için nöbette...Sinmiş bir yalnızlıktan geride kalan, hastahane köşelerinde birçift göz!

Ruhun hep çırılçıplak ortada.

Yalnızlıktan korkanların makus kaderi: yalnız bir ölüm! İçindeki herşeyi ciddiye alan hep daha fazla ciddiye alan o çoçuk galiba bluğ çağını hiç atlatamadı .Boyuna bir hırçınlık, boyuna bir güzel görünme hırsı...Ölüme çeyrek var.

Ruhun hep çırılçıplak ortada.

Sokrat gibi ' birşey biliyorsam oda hiçbirşey bilmediğimdir' dedin, öğrendin,öğrendin....

Bildiklerinin derin ağırlığıyla ezildin.'Ne kadar öğrendiysem Yaradan'ın ve yaradılmışların engin bilgisi içinde bir hiç olduğumu farkettim' dedin.Hiçlik seni zerre kadar hafifletti, kındırık bir hayatın tebdili mekanına niyet ettin.

Mukadder bir ölüm

Yaklaşan son demler...

Sabahı karşılayanlar gölgeni arayacak yanıbaşında.

Ölüme hicret edeceksin

Külrengi bir gökyüzü ağlarken

Hicranlı bir Mayıs'ta!