BAYRAMDA TERÖR
Bir yaşında, üç yaşında, on yaşında, oniki yaşında, çocuklar katledildi Gaziantep"te! Hem de bayram günü!
Eskiden bayramlar ziyaret günleriydi; sevinç, muhabbet, sağduyu, barış günleriydi. Ağzımızda şeker tadı, yüzümüzde gülümseme, kalbimizde muhabbet vardı. Şimdi dilimiz lal olmuş dudaklarımızda acının izleri, bayram katliamlarını düşünüp kederleniyoruz. Neler oluyor böyle! Şiddet her türlüsü insanın kanını donduruyor! Hep beraber "hayır" diyelim, kınayalım, sesimizi yükseltip slogan atalım, konuşalım, konuşalım, konuşalım ama çözülmüyor, çözülemiyor; ne olur konuşmaktan daha fazlası yapılabilsin bu ülkede. Analar ağlamasın, yürekler yanmasın artık. Bu kısırdöngü, bu çıkmaz sokak ortadan kaldırılsın artık.
Bir çocuğun cansız bedeninden, geride kalanların gözyaşından, kendine "özgürlük" çıkarmaya çalışan bir örgüt "terör" gibi bir insanlık suçuyla hiçbir zaman vatanımızın bölünmez bütünlüğünü bozamayacak."Ben Kürtlerin temsilcisiyim" diye görünen örgüt Gaziantep"in orta yerinden Kürtlerinde geçtiğini bilmiyor mu acaba? Yaralı askerlerden birinin "ben Kürdüm" sesi onların kulaklarına değmiyor mu acaba? Zaman birlik zamanı, zaman sağduyu zamanı
Bu ülke Türk"ü ile Kürt"üyle Çerkez"iyle Laz"ı ile muhafazakârı, sosyal demokratıyla hepimizin farklı renklerden oluşturduğu bir gökkuşağı! Bu gerçeği bilmezlikten gelenlerin gözüne bu gerçeği sokma zamanı. Zaman rahmet ve merhametle birbirimize sarılma, acılarımızı sarma zamanı. Ve zaman Bayramdan bihaber olan canilerin, katillerin, terör yandaşı gafillerin biran önce yakalanıp, bundan sonra terör zafiyeti oluşturulmaması zamanı
Anasayfaya Dön
