Hep yazıyoruz, ancak sonuç değişmiyor."Kadına şiddeti bitirmek yada önlemek, kadını korumak" adını ne koyarsanız, bu içerikte olan 6284 sayılı kanun Meclis tatile girmeden önce güncellenerek kabul edildi. Bu kanunun 8. Maddesi"nin üçüncü  fıkrasında "Koruyucu tedbir kararı verilebilmesi için, şiddetin uygulandığı hususunda delil yada belge aranmaz. Önleyici tedbir kararı geciktirilmeksizin verilir. Bu kararın verilmesi, bu kanunun amacını gerçekleştirmeyi tehlikeye sokabilecek şekilde geciktirilemez." diyor.

Peki uygulamada neler oluyor:  üzülerek yazıyorum ki; gencecik bir polis memuru  olan Gülşah Karakafa , boşanmak üzere olduğu, tayinleri ayrı şehirlerde olan ve ayrı yaşadığı komiser eşi tarafından vurularak öldürüldü.

Gülşah Karakafa ölmeden 2 gün önce savcılıktan korunma talep etmiş, ancak öldürüldüğü saatlerde bile korumaya dair herhangi bir gelişme yaşanmamış. Evrakların bürokratik yolculukları, yasaların, vicdanların ve en önemlisi insanca yaşamanın önüne geçiyor anlayacağınız.

Hayat; güçlünün, güçsüz görünen karşısında, gücünü denemesi ve karşısındakini hem ruhsal hem fiziksel şiddete maruz bırakması değildir. Lütfen inançlarımızı, ahlaki değerlerimizi ve insan olmanın gereklerini yerine getirip getirmediğimizi sorgulayalım. Ben tamda bu satırları yazarken Van Kadın Dayanışma Merkezi (VAKAD) 2012 yılının ilk 6 aylık verilerini açıkladı.Fazlasıyla yoruma açık olan aşağıdaki verileri siz okuyucularımızın vicdanına bırakarak yorumsuz şekilde sizlerle paylaşıyorum.

Van  Kadın Dayanışma merkezine başvuran 101 evli kadından;

% 48"i 11-17 yaş aralığında evlendi.

Şiddet gördüğünü ifade edenlerin oranı % 67

Şiddetin her türlüsüne maruz kaldığını ifade edenlerin oranı  % 27

Resmi nikahı olanlar % 38

İstemediği biriyle evlenme oranı % 33

Kuması olmayanların oranı % 30

Okur-yazarlık oranı % 50

Hiçbir geliri olmayanların oranı % 86