Gül mevsiminde, güller içinde, gül kokulu, Gül”i Muhammed aşkına… Canlar kurban olsun O”nu insanlığa kurtuluş kılana…

Ey Habibim. Sevdiğim, ya Habibullah, Ey Nebiler Nebisi! Yüce Allah (c.c) Kuran-ı Kerim”imizde “Allah”ın Resulünde sizin için güzel bir örnek vardır.” (Azhab Suresi 21) buyurarak bizlere tüm hayatının örnek teşkil etmesini isterken; sünnetullahın tüm semaya rahmet olarak inerken, seni sevgiyle, saygıyla, muhabbetle, sabırlı tavırlarınla, fedakârlık ve cesaretinle anıyoruz. Muhammed”ül Emin olan Ya Nebi elinden, dilinden, tavrından, sözünden emin olunan iki cihan serveri yüce insan… Herkese iyilik yapar, akrabalarını ziyaret ederdin. İnsanların kusurlarını görmez, kalabalık içinde kimseyi rencide etmezdin. Yetime düşküne yardım eder, adaleti uygularken din farkı gözetmezdin. “Savaşa gitmek istiyorum. Size danışmaya geldim.” diyene “Annen hayatta, ondan ayrılma, çünkü cennet onun ayağı altındadır” mecaz ifadesiyle sevgi, hatır, gönül, muhabbet tohumlarının en büyüğünü eken Ey Resul; yıllar birbiri ardı sıra gelip geçerken her tavrın, her sözün bir başka anlam katıyor fani dünyamıza…

Sen Hasan Hüseyin”le oynarken, “Kim ağlayan çocuğunu sakinleştirinceye kadar gönüllerse, Cenab-ı Hak Cennette ona memnun oluncaya kadar itada bulunur.” (Deylemi, 2, 147/a) diyen gül yüzlü gül kokulu Ey Habibullah, adalet duygunuz “Allah öpücüğe varıncaya kadar her hususta, çocuklarımız arasında adaletli olmanızı sever.” (Tirimizi Ahkam, 30) derken bile ne kadar ince ne kadar hassas…

“İnsanlar üç kişi oldukları zaman, iki kişi aralarında gizli konuşup üçüncüyü yalnız bırakmasınlar.”(Buhari) derken bile çağlar ötesi kıtalar ötesi… Her dilden, her ırktan, her milletten insanı etkileyecek kadar zarif…

“Rahman ve Rahim olan Rabbimizin adıyla selam sana olsun Ya Muhammed Mustafa (sav) semaya açılan eller, gözlerimizdeki yakut damlalar ve kalplerimizdeki ince sızılarla, büyük özlemlerle yirmi birinci yüzyılın ilk çeyreğinde anarken seni, sende bizi kıyamet sonrasında şefaatçi olacağın gün, sancağının altında topla.” Âmin… Rabbena, tegabbel minna inneke ente”s-Semi”ul-Alim. (Ey Rabbimiz! Bizden bunu kabul buyur, şüphesiz sen işitensin, bilensin ) (2/127)