Neşe doluyor insan

Nice sabahlar ve baharlar bıraktık ardımızda… Çamurlu bir zeminde beyaz tören kıyafetleri; inadına bir sevinç, inadına bir heyecan…Günler,haftalar önce yapılan provalarla, beyaz yakalı,siyah önlüklüler kervanının son temsilcileri,habire söyledik mutluluk şiirleri…

Evet geldi 23 Nisan

Ama neşe dolamadı insan!

Elele tutuşmuş dünya çocukları figürlü resimle aklımın bir köşesinde saklanmış, bilinçaltımda ise baharla birlikte sokaklara çöp toplamak için çıkan, eli,yüzü kirli, kırmızı ışıkta duran arabanın camını silmek için yaklaşmış yada Gazipaşa"da bir akşam, elinde mendil kutusuyla "ne olur al" diye yalvaran bakışlarla söylenen, polis araçlarını, terör örgütü sempatizanlarının kalabalığıyla birlikte taşlayan, tartaklanan, kullanılan, yaralanan, özlük hakları elinden alınmış, mecbur bırakılan, kimliksizleştirilen, tutukevlerinde yer olmadığı için koğuşlarda gece gündüz vardiyasıyla ranzalarda yatmaya çalışan minik bedenler, hala ürpertici bir biçimde duruyorsa…

Dünya"da kendisine çocuk bayramı hediye edilen tek ülke insanları, neşe dolmalıdır her 23 Nisan"da! Kaybolmuş bir çocukluğun ilk gençlikte yok olmasına göz göre göre izin verilmemelidir.

Tüm çocukların,  çocuk olabilmeyi başaranların, içindeki çocuğu saklayanların ve hala çocuk olabilenlerin  23 Nisan"ı kutlu olsun ve onlar neşe dolu olsunlar!