Rahmetli Turgut Özal 80 li yıllarda, 2010 yılı için, Türkiye vizyonunu belirlemiş ve neredeyse tüm hedefleri tutturmuştu.

Ak Parti hükümeti 2023 vizyonu için;

Kişi başı ortalama gelir 25.000 dolar, 500 milyar dolar ihracat, tarımda dünyadaki en iyi 5 ülkeden biri olma, işsizlik % 5 olarak hedefler belirlenmişti.

Maalesef bu hedeflerin hiç birinin gerçekleşme ihtimali olmadığı ortaya çıkınca hepsi yeniden revize edilip, neredeyse hepsi yarı yarıya düşürüldü. Bunda pandemi etkisi yadsınamaz, ancak tek sebep bu değildi.

Ak Parti hükümetleri döneminde yapılan en isabetli kararlardan biri 5084 sayılı sanayiyi teşvik yasasıydı.

Teşvik uygulanan illerde ve ilçelerdeki OSB 'lerde üretim/yatırım yapacak sanayicilere:

-Ücretsiz arsa tahsisi,

-Kullanacağı enerjinin %50 iskontolu olması,

-İşçi sigorta giderlerinin yarısının alınmaması uygulanacaktı.

İlgi çok iyiydi. Teşvik uygulanan il ve ilçelere yatırım yağdı. Binlerce fabrika açıldı, on binlerce insan iş sahibi oldu.

Ancak ne olduysa bu çok doğru; milli, yerli, faydalı yöntem kısa sürede sona erdi.

Türkiye gündeminde artık; özelleştirmeler, yap-işlet-devret modelli, müşteri garantisi verilen, çoğunlukla finansı devlet bankalarınca karşılanan, köprü, otoyol, havaalanı, üniversite, hastane inşaatları vardı.

Bu beton ağırlıklı yatırımlar için yapılan sözleşmelerin içerikleri de çok özeldi. Mücbir sebep durumu yoktu, anlaşmazlıkta Türk hukuk sistemi devre dışıydı, Londra vardı, tahkim vardı.

Bu sözleşmelere, savaş, pandemi, deprem vs dokunamıyordu. Garanti edilen rakamlar (dolar bazında ) ödenmek zorundaydı. Garanti edilen miktarlardaki sapmalar bazen %90 ları aşıyordu.

Kim yaptı bu anlaşmaları?

Kim verdi bu müşteri garantilerini?

Kim, ölümüne Türk halkına karşı bu müteahhit grupları korumuştu?

Ayağa düşen "beka" problemini burada aramak sanırım daha doğru bir tavır olurdu.

Türkiye tarihinde ilk defa mütedeyyin insanlar ülkeyi yönetme şansını ele geçirmişler ve açık açık heba ediyorlardı.

Yeni jenerasyon gençlerin büyük bir kısmı umutlarını gelişmiş batı ülkelerinde görüyorlar. En büyük çabaları ülkeyi terk edebilme üzerine ...

Aradıkları en önemli şeyler: İyi ve kaliteli bir eğitim, bilim ve uzmanlığın hakim olduğu üniversite, istihdam olanakları, liyakat odaklı atamalar, adil paylaşım, adil hukuk uygulamaları idi.

Bunların bizim ülkemizde zayıfladığını en iyi gençler görüyor ve biliyorlar. Bu yüzden gitmek için her fırsatı değerlendirmeye çalışıyorlar.

Türkiye'nin yeni ve güven veren bir vizyona ihtiyacı, hiç olmadığı kadar fazladır.

Allah aşkına toparlanın artık.