Bu dünya'ya istemeden gelmişliğimiz var bizim.Gitmeyi düşünmeden yaşamışlığımız var birde.Sahi nedir bizi bu dünya'ya sıkı sıkıya bağlı kılan.Alışkanlıklarımız mı?Sevgilerimiz mi? Güzellikler mi?

Nedir sahi bu dünyanın tatlı gizi...

Bir yığın düşünce kırıntısı ve bir o kadar yalan.Sahi nedir bizi buraya bağlı kılan.

Değişik bir his, yok olmak istememek mi?Biz olalım bu dünya'ya haykıran.

Biliyorum,Kalayım demekle ebedi yaşanmıyor!Çekip gidemiyor da aklına koyan.Değişik bir şey,kime göre aklı sıra bu dünya'ya haykıran.

Bir bir dökülüyor gençliğimizin taze yaprakları göz göre göre...Aynalar başka söylüyor,hislerimiz başka sahi biz kimiz!

Hangi sıfatımızdır var olan.

Ne demek istiyor saçlarımız akla dolan?çizgi çizgi ellerimiz,yüzlerimiz kırış kırış! Sahi nerde kendimizle barış, var olan.

Soluk almak demek mi ki var olan?Yoksa güller mi ki farkında olmadan solan.

Çaresiziz biliyorum,çare diye yana yana
Kavrulan.Gönül pişmek ister,yürek hale yangın yeridir aşk kapısını çalan.

Ölüm bir kapı gıçırtısı kadar gerçek ve sessiz bir nefes arkasında saklanan.İnanç bütün yükleri sırtına alan.

Beynimizden damar damar geçen kahramandır yaratan.

Veda her alışkanlık sonu ağlamaklı....Gözyaşı,sonu hüzün,bütün yapraklar dökülüyor güzün.Elveda demek çok zor olsada iki gözüm.Gidilen en güzel yerdir tesellisi ümit olan.