O kadar farkında değiliz ki hayatın, her gün işlerimiz var bitiremediğimiz. Hâlbuki işlerimizin yapılış amacı öncelikle iyi bir hayat sürmek, insanlarla diyaloglarımızı önemsemek ve özellikle ailelerimize önem vermektir. 

Bizim yaptığımız ise işlerimizin arkasına gizlenip, çoğu önemli işleri ertelemek oluyor. Örneğin Çocuklarımızla ilgilenmek, yakınlarımızı ziyaret etmek, kendimize zaman ayırmak gibi. 
  Hayat girdabında bezirgân hayatı yaşamak ya da yaşadığının hiç farkına varmadan dar bir alanda paslaşmalar yapmak! Sanırım şu geçici dünyada bizlerin neleri kaçırdığının göstergesi oluyor. 
  Her gün akıllarımızdan çok şeyler geçiyor. Özlediklerimiz, ellerinden öpmemiz gerekenler, Mezarlarını ziyaret etmemiz gerekenler, Bizlerden hayır dua bekleyenler! Göçüp gidiyor insanlar sonbahar yaprakları gibi, savruluyorlar bilinmedik yerlere, Haber bile veremiyorlar. Bizlerde göçüp gideceğiz bir gün ve gözlerimiz hep arkada kalacak… Biliyoruz ki yapmamız gereken, hayatımızı düzene koyup zaman ayıramadıklarımızı bir gözden geçirerek onlara zaman ayırmaktır. Çocuklarımızın isteklerinin parayla sınırlı olmadığını, onların aile sevgisine ihtiyaçlarının olduklarının farkına varmalıyız.

  Evimizin kedisinin veya bir köşede durup duran çiçeğimizin bile bizim sevgimize ihtiyacı olduğunu unutmamalıyız. Yaşlanmış anne ve babamızın ya da hısım akrabamızın bizler için tükettikleri ömür için bir ahde vefa göstermek gerekmez mi? Onları önemsediğimizi göstersek ne kaybederiz ki… Yakın akrabalarımızı, komşularımızı ziyaret etsek, onların dertlerini, sevinçlerini paylaşsak acaba dünyadan daha az mı zevk alırız? Şu anda yaşadığımız yani var olduğumuz hayatın bir gerekçesi yok mu sizce? 
  Girdiğimiz ortamlarda güler yüzlü olmaya dikkat etsek, insanların yaşama arzularının ve sevinçlerinin devamı için bunun ne denli önemli olduğunu anlayabiliriz. Hayat tek düze yaşam silsilesi değildir. Kendimizi bir ırmağın sularına kaptırıp, devamlı çırpınmakta olan kişilerin konumundan acilen çıkarmamız gerekir. Bir gün ırmağın nazlı nazlı akışını izlerken bir gün içerisinde yüzmeli bir gün gerekirse ırmağın sürüklediği odunları toplamayı bilmeliyiz. Gerekirse ırmak kenarında piknik yapmalı, balık avlamayı bilmeliyiz. 

  Hayatla içice olmak ve hayatı dolu dolu yaşamak, güler yüzlü ve paylaşımcı olmak her şeye değer sanıyorum. 

  Hayatın farkında olmak ve sevdiklerimizi unutmamak, yaşantımızı yaşanır kılmak elimizdedir. Bunu unutmamak gerekir diye düşünüyorum.