Türkiye Çocukluk Çağı Şişmanlık Araştırması sonuçları açıklandı.

Sağlık Bakanımız  araştırmanın yapılma nedenini  sağlıklı bireylerden oluşan sağlıklı bir toplumun inşası olarak bildirdi. 

Obezitenin en sık nedeni aşırı kalori alımı ve hareketsizlik. Yapılan araştırma da bunu doğruluyor:  Her 4 çocuktan 3'ünün (%74,5) hiç bir sportif faaliyeti yok , çocukların yarısı her gün mutlaka bilgisayar oyunu oynuyor  (hafta içi : %43,4- hafta sonu %55,8) ve 2 saatten daha uzun süre televizyon izliyor. Bunlar bilimsel veriler bir de etrafımızda olanlar var.

Daha dün akşam bir öğretmen arkadaşım bir öğrencisinin her gün 7,5 saat televizyon izlediğini bir diğer arkadaşım ise bilgisayar oyununu saatlerce oynayıp ardından okula gelen öğrencisinin ismini zor hatırladığından bahsetti. 

Bu sonuçlar elbette ki ürkütücü peki suçlu kim? Ebeveyn mi, çocuk mu?

Çocukları suç kelimesi ile aynı cümlede anıyor olmam bile baştan yanlış aslında çünkü biz eğitimcilerin, sağlıkçıların, ebeveynlerin daha ötesinde hükümetin çocuklara rehberlik etme, onlara doğru olanları sunup seçme hakkı  tanıma gibi yükümlülükleri var. (Burada kimin doğrusu mevzuuna girmek istemiyorum çünkü niyetimizi yukarıda belli ettik zaten : Sağlıklı Birey Sağlıklı Toplum.)

İlkokuldan itibaren testlerin başında kamp kurdurulan, sosyal hayattan izole edilip dersane, okul, ev kutularına hapsedilen çocuklar bunlar. Üniversiteye giriş sınavında alınacak yüksek bir puan rüştün ispatlanması için en gerekli şart. 

Olanlar  burada  bitmiyor: İş bulurken, askere giderken, evlenirken,  ev-araba-arsa alırken sınavda alınan puanla elimize verilmiş diplomalar üzerinden  yürüyor sistem. Yoksa doktordan temiz araba kaç memlekette satılıyor. Beni  ne doktorlar ne mühendisler istedi  muhabbeti de neyin nesi. Bir garsonla bir öğretmenin evliliğine abes bakıldığı kadar bir teknikerle bir doktorun evliliğine de abes bakılıyor. Severek evlenmek için belli bir puan almanız gerekli bu memlekette.

Velhasıl bu sosyal yapının içerisinde varolmak için çocuklarda, ailelerde kutu kutu yaşamaya devam ediyorlar. Kutu kutu yaşamlar= obez ebeveynler=obez çocuklar=obez toplum !!

Bir düşünün akşam baba eve gelmiş. Oğluna diyor ki al topunu inelim aşağıya, kıran kırana bir mahalle maçı, sırılsıklam terlemişler.  Al kaskını haydi bisiklete diyor kızına. Açık havada şehir turu, kokluyorlar hayatı. Hafta sonu anne ,baba, amca, dayı, çocuklar  herkes doğaya. Herkes mutlu!

Tamam, Sağlık Bakanlığı kilo ve boyumuzu sıkı takip etsin; Tarım Bakanlığı  meyve suyundaki şeker oranını salçada ki tuz oranını azaltsın bunlar da çok önemli ama sınavdan alınan notlar üzerinden değil sadece varoluşu üzerinden sevilen, onanan gençlerle örülü bir dünya da yukarıda ki istatistikler değişebilir.

Saydıklarımın hiçbiri için para gerekmiyor.

Öyleyse suçlu kim?