Köy Enstitüleri romanını yazarken karşıma çıkan ve beni çok etkileyen bir yaşam öyküsünü gurur duyarak ve de elimden geldiğince de özetleyerek sizlerle paylaşmak istedim. 👇🏻❤

1930 -Konya’nın Uğurlu Köyü'nde çok çocuklu yoksul bir ailede doğar. Bakacak hali olmayan hasta anne ablaya yeni doğan kardeşini köyün dışına bırakmasını istese de, abla yapamaz.Emzirilmediği için çavdar unu-pekmezli helvayla beslendiği içindir ki çok kaka yapınca "silbiçli beşik"te büyütülür.👇🏻.

Ortasında lazımlık gibi oyuğu olan beşikten kaymasın diye sıkıca bağlandığı için iyi gelişemez.Zayıf vücuduyla bağ bahçe işinde işe yaramayınca İvriz Köy Enstitüsüne yollanır.👇🏻.

Sayısız başarı, derece, görev, öğretmenlik süreci içinde Amerikadan üç ayrı burs (Virginia ve State Üniversitesin Besin ve Beslenme dalında Wisconsin Üniv. bursu ile doktora derecesi) alsa da ısrarla ülkesine döner ve Hacettepe’de 10 öğrenciye Beslenme ve Diyetetik Bölümü açar. 👇🏻.

Çocukların yetersiz protein alması ve toprak mahsullerinde fazla mercimek olmasından dolayı TRT’de mercimekle ilgili program yapmayı kabul eder. Kazandığını BESVAK-Beslenme Araştırma Vakfı ile gençlere burs verir. 👇🏻.

İŞTE BU CUMHURİYET KADINI, Türkiye’yi diyetisyenlik ile tanıştıran, 80’lerde mercimekli programlardan MERCİMEKÇİ AYŞE olarak tanıdığımız duayen Prof. Ayşe BAYSAL’dır.Ruhu şad olsun. ❤🇹🇷🙏🏻👇🏻.

Bu ve bunun gibi nice muhteşem öyküsü olan ve olacak kadınlarımız var. Yeter ki içimizdeki gücün farkında olalım. Emekçi tüm kadınlarımızın günü kutlu olsun. 🌹