Bazen en iyi bildiğiniz konuyu yazamazsınız, çünkü her cümlenin ardında derin acılar gizlidir. Acı, yazması en zor duygu. 

 

 

21 Mayıs 1864 (Çerkes Sürgünü ve Soykırımı)...

Vatanlarını kaybetmemek uğruna onuruyla 300 yıl kahramanca savaşmış bir halkın cesetlerinin, topraklarının, acılarının üzerinde Rusya'nın zafer naraları attığı gündür. 

 

 

Nüfusunun %90'ını savaşlarda, soykırımda kaybeden Çerkes halklarının en acı günüdür. 

Karadeniz'in azgın dalgalarında boğulan, açlıktan, hastalıktan, soğuktan ölüme terk edilen, tecavüze uğrayan, ailesiz ve yurtsuz bırakılan, mezartaşı olmayan cesur ve onurlu bir halkın kapanmayan yarasıdır. 

 

 

İşte bu yüzden, 

 'Karadeniz en çok bize karadır' deriz.

İşte bu yüzden yaşlılarımız Karadenizden çıkan balığı  yiyemezler. 

Kuşlar, sahillere vuran ölülerimizin saçlarından yuva yaparken, dalgalar yıllarca karaya kafatasları taşıdı. 

Balık istifi teknelere doldurulurken bile aileler biribirinden koparılarak ayrı yerlere yollandı. (Geri dönmesinler, birlik olamasınlar  diye.) 

 

 

Ne yazık ki dünya bu vahşete sessiz kaldı. Adına sürgün dendi, kapatıldı. Üzerine ne oyunlar oynandı. 

 

 

Tarihiyle, gerçekleriyle, kültürüyle Çerkesleri ve mücadelesini yazdığım romanın adını işte bu yüzden,

 'ADSIZ ROMAN' koydum. 

Bu bir sürgün müydü soykırım mıydı okuyan adını koysun istedim.

 

 

Ülkelerin, değerli topraklara ve madenlere sahip olmak uğruna ne kadar vahşileşebildiği görülsün istedim. 

 

 

Rusya'nın amacının sadece  Kuzey Kafkasya'ya sahip olmak olmadığı, sıcak denizlere, Ortadoğu'ya inme (Osmanlı ve üzerinden Suriye'ye)işgal etme planının o günlerden hazırlandığı bilinsin istedim. 

 

 

Bugün #çerkezSürgünüVeSoykırımı nın 157. Yıldönümü

UNUTMADIK VE ASLA UNUTMAYACAĞIZ

Soykırımda hayatını kaybedenleri rahmetle saygıyla anıyorum. 

 

 

(Lütfen tarihteki önemli olaylara duyarsız kalmayalım.

Mesele alt kimlik meselesi değil, mesele Türk, Kürt, Çerkes, Laz, Alevi, Sünni ayırımı olmadan birlik olma, kültürlere, zenginliklere, tarihimize sahip çıkabilmek.

Günümüzde yaşananları anlamlandırmak, geleceği öngörmek için geçmişi okumak, anlamak lazım.)

Birlik, beraberlik, barış içinde.