Eczacı C. Wilhelm Scheele?nin 1775?de tekstil, kâğıt boyası vs.  olarak kullanılmak üzere, 

sodyum karbonatı bakır sülfat ile karıştırarak ürettiği yeşil renk, kolayca solmuyor, uçmuyordu. 

Göz kamaştırıcı ve ucuz maliyetli olduğu için elbise, şekerleme, duvar kağıdı gibi bir çok alanda epeyce kullanılmış hatta

1830'da Scheele yeşili duvar kâğıt üretimi 1 milyon ruloya ulaşmıştı? desem...

Siz de haliyle 'eee yani, bu mudur' dersiniz. 

Haklısınız bu kadarı için ne sizi yorarım, ne de kendimi. 

Şöyle ki; 

Victoria Dönemi'nde popülerleşen Scheele yeşili boya yüzünden tarihte nice insan sağlık sorunları yaşadı, hatta öldü. 

Bunlardan biri de 

Napolyon Bonapart bey miydi? 

 

('Yok artık' demeden devam edin. Dünya neler gördü neler.) 

 

Hatırlayın (ya da ben hatırlatayım) Napolyon, Waterloo Savaşı sonrası, St. Helena'ya sürgüne gönderilmişti. Ölene kadar 6 yıl yaşadığı evin (Longwood House) banyosunun duvarları, odaları İngiltere'den gelen ve en sevdiği renk yeşil duvar kâğıtlarıyla kaplıydı. 

Bu duvar kâğıdı, adanın ve banyonun nemi yüzünden küflenince, yeşil renk içindeki bakır arsenit pigmentini, arsenik trimetil adı verilen çok zehirli buhara dönüştürüyordu.

 

Bakır küvetini ve banyo yapmayı çok seven Napolyon bey, bu buharı aylarca soludu, hastalandı, mide kanserinden öldü. 

Ki bazı tarihçiler sebebinin Scheele yeşili duvar kağıtları olduğunu iddia etti. 

Fransa'ya taşınan mezarından alınan saç analizlerinde yüksek dozda arsenik çıkması (ki arsenik başlı başına kansorejen zehir) iddianın doğruluğunu güçlendirdi. 

 

O dönemde bu boya ingiltere de gıda boyalarında, giysilerde, tatlılarda, mumlarda kullanıldı ve  zehirlenmelere yol açtıysa da gerçek yıllar sonra anlaşılacaktı. 

 

(Not;Arsenik,William Shakespeare'nin en sevdiği ve Romeo ve Juilet'i ve, Hamlet'i öldürmek için kullandığı zehir, günümüzde en fazla tarım ve böcek ilaçlarında kullanılarak 

bizi de öldürüyor ama çaktırmadan. 

Bakalım gelecek neler getirecek.)

 

Yaşayarak mı göreceğiz, yaşayamadan mı öleceğiz'Kim bilir?'

.

(Scheele Yeşili'nin kötü ününden sonra, o ton, 

 'Paris Yeşili'(Zümrüt Yeşili), 'Kobalt yeşili ' (Çinko Yeşili) gibi varyasyonlarlarla anıldı.