Acı, gözyaşı, yokluk, çaresizlik ama dev gibi yüreklerin imkansızlıklardan  yarattığı zafere, destana, kahramanlık hikayelerine ev sahipliği yaptığı yerdir  Çanakkale!

 

Ulu önder  ATATÜRK?ün Türk milletine hediye ettiği  Cumhuriyet ruhunun doğuşudur. 

Uzuvları kopan, organları dışına çıkan, oluk oluk kan kaybeden yaralı Mehmetçikler sahra hastanelerine taşınırken herkes çaresizdir. Para da ilaçlar da tükenmiş, ameliyatlar canlı canlı yapılır haldedir. 

 

Böyle bir ortamda,bir hemşiremin küpelerini ve nikah yüzüğünü masaya bırakmasıyla başlar o yüzüklerin  hikayesi de?

 

Öyle ya, 'Vatan elden gittikten sonra, namus kirlendikten sonra ne anlamı kalır ki yüzüğün.'

Diğer kadınlar, sağlıkçılar hatta Mehmetçiğe yardım ve destek için hastanelere koşan gönüllü kadınlarımızın da yardım kampanyasına katılması, değerli takı ve mücevherlerini devlete teslim etmesiyle önemli bir kaynak yaratılır.

 

 

Kadınlarımız savaş sonunda verilmek istenen parayı kabul etmez ama minnetini sunmak isteyen Mehmetçiğin savaşta ganimet olarak ele geçirdiği İngiliz tüfeklerinin namlularından ince dilimler halinde keserek, üzerine 'Ay-yıldız' çizdiği, 'Cihadiye 1332' yazdığı yüzükleri parmaklarında gururla taşırlar. 

 

 Müdafaa-i Milliye' Cemiyeti'nin orduya destek amacı ile  yaptırdığı '1332 Cihadiye Yüzükleri  5 kuruştan satışa çıkarması sayesinde gelir elde etmesi ile de devam eder hikaye. 

 

 

İşte savaşa, Mehmetçiğe yardım eden şanlı kadınlarımız ve parmağında gururla taşıdığı

'Cihadiye Yüzükleri' aslında bir vatanseverlik abidesidir ve  özetlemeye çalıştığım hikayesi  de böylesi  büyük bir destanın, duyarlılığın ve birlik ruhunun nişanesidir. 

 

 

Vatanın kurtuluş ve kuruluşunda kadının, sağlıkçılarımızın yeri de tartışmasız çok önemli. 

Onlarsız geçmişte olunamadığı gibi gelecekte de olunamaz.

Unutulmamalı ki vatanın gerçek sahibi yönetenler değil, emektar, fedakar, cefakar halktır.

 

Destanımız, zaferimiz kutlu olsun.

 

(Biz nice destanlar yazdık, yazarız da. O cesaret, yürek, vatan ve insan sevgisi atalarımızdan yadigar. 

Yeter ki birlik olmanın gücü unutulmasın. 

 

 

Bizi biz yapan, omuz omuza, vatanı için savaşan, çalışan yürekli insanlara rahmet ve saygıyla.