Acıya katlanmayı meziyet sanıyorsunuz... tevekküle kodlanmış bir toplum, tek tek ayıklanarak yok edilir...

acı çektirene acı çektirmeyi, yada en azından uzaklaştırmayı öğrenmedikçe ve acilen uygulamadıkça, hızla azalarak yok olacağız... uykunuzu aldınız artık... yüzünüze bir su vurun, kahvenizi için ve bir kolaçan edin ortalığı... mümkün olduğunca, aklınız yettiğince de yorumlamaya çalışın olanı biteni, gözlemlerinizi kendi cümlelerinizle kendinize... hayatınızı bir anlatıcıdan değil, kendinizden dinleyin bir kez de... şaşırabilirsiniz duyduklarınız karşısında...