Köylünün tereyağı, peynir, yoğurt, dağ çayı, köy tavuğu, el yapımı kazma-balta sapı, kekik, çıra ve daha birçok ürünleri bir hafta boyunca evinde, köyünde hazırlayıp, genellikle Cuma günleri eskilerin söylemiyle 'kâh Hacılar, kâh Haruniye, kâh Yeniköy ve en nihayetinde de Düziçi'ne çarşıya gelip, köyünde hazırladığı ürünleri satıp paraya çevirir veya değiş tokuş yaparlarmış.'

 

         O zamandan günümüze uzanan bu sürecin  esnaflarından ve meslek erbablarından' Nafta Omar, Dursun Ehliz,Kerimoğlu,Uzun Mehmet Özkan,Güzel Ahmet,Köşker Ahmet,Ayakkabıcı Arnavut ,Foto Çek,Foto Moda,Eczacı Ali,Arzuhalci Dilberoğlu,Nahiyenin Şifacısı Gelin Garı,Mektep Doktoru,Petrolcü Ali onbaşı,Şoförlerden Arif Usta,Doğan Şerbetçi ,Haca Bekir,İbrahim YILDIRAN,Mustafa NAMLI,Mehmet YALÇIN,Hasan ESNİK ve daha ismini burada zikredemediğimiz nice efsaneler Düziçi tarihine damga vururlar.'

 

    'İşte isimlerinden ve namlarından burada kısaca bahsettiğimiz bu esnaflardan elbise, kumaş, çay, şeker, tuz, gaz yağı ve buna benzer ihtiyaçlarını temin eder, ilacını alır, muayenesini olur, dilekçesini yazdırırlar, yakıtını alırlar ve onların arabalarıyla yolculuk ederlermiş.

 

       'Vakit öğle olunca nahiyeli huşu içerisinde hep birlikte Cuma namazını eda eder, çarşı içerisinde günlerce görmediği hısım akrabalarını görür onlarla hasbihaller ederler,  ikindi saatlerinde de usul usul hazırlıklar başlar köylere, evlere dağılmak üzere hazırlığa koyulurlarmış.'

 

      Tabi o zaman ulaşım şartları oldukça zorlu ve meşakkatliymiş. 'Bugün ki manada bir ulaşım kolaylığından bahsetmek neredeyse imkânsız.'

 

       'Eve dönüş zamanı geldiğinde kimileri köyüne katırlarla, atlarla, merkeplerle veya yaya olarak kimileri de o zamanın az sayıda bulunan birkaç kamyon veya jeeple yola koyulurlarmış.'

 

     'O zamanlar nahiye de bulunan kamyonun biri de rahmetli babam,merhum Şoför Arif Ustanınmış.(Arif ARAPKİRLİ) '

 

     Bostanlar köy yolunun su altında kaldığını görünce: 'Arif Usta ne yapsın şimdi Van gölün de.. İfadesiyle bir zamanın unutulmayan ve herkesin diline doladığı o meşhur sözü kullanmış.

 

     'Köylü, Arif Ustanın kamyonuyla köyden eve, evden köye gitmek için bir fiyatta anlaşır, yolculuğunu kamyon kasasında yaparmış.'

 

Geçmişteki bir seyahatin hikâyesine göre;' Çitli,Kuşcu,Elbeyli,Çotlu,gökçayır' köylerinden  Arif usta köylüyü toplar,akşam üzeride köye yol alırlar. İşte bu yolculuk esnasında  hikayenin gerçek  kahramanı Merhum, Rahmetli Gebeç Ahmet Emmimin (Ahmet KILIÇ) bizzat kendi ağzından dinlediğim ve ifade ettiği şekliyle:"Ustanın kamyonu sabun çayını çıkarken,Aşık Mullanın yanından geçer,geçerken  de kamyonun kasasında yolculuk yapan köylü' Aşık Mulla Emmiye doğru gülüşerek,biz kamyonla yolculuk ediyoruz,sen merkeple yolculuk ediyorsun', diye şakalaşıp, takılıyorlarmış ki kısa süre içerisinde böcekli derenin oraya gelince kamyon dereye yuvarlanmış,kazada birçok insan yaralanmış.Bu hadie üzerine Aşık Mulla Emmi de şu dizeleri dile getirmiş:

 

'Çotlu'ya giderken patladı motor

 Böcekli derede yıkıldı vapur

 Kırk kişi döküldü demem tevatür

Allah Allah diye kaçan ağladı

 

*

Kimisi diyor ki sarın yaramı

Arif Usta der ki verin paramı

Davut Koca ele almış freni

Derenin içine uçan ağladı

 

*

Gebeç Ahmet taş atmamış tekere

Buna binen zengin değil fukara

Bakın yol üstünde tuza şekere

Toprağın içinden seçen ağladı

 

*

Gökçayır köyünden ağır yaralı

Şu Hürü gelinin bahtı karalı

Motor istop etmiş gitmez ileri

Allah Allah deyip, kaçan ağladı.'

 

Ölenlere rahmet diliyorum, yaşayanlara sağlık,afiyet temenni ederim...

Hepsine ayrı ayrı sonsuz saygı, sevgi ve hürmetlerimi sunarım...