Okullarımızın yavaş yavaş açılmaya başladığı, talebelerimizin ve ailelerinin heyecanlandığı şu günlerde bursun mahiyeti bir kez daha önem arz etmektedir.

Ekonomik zorluklarla mücadele eden Anadolu insanı evlatlarının eğitim masraflarını karşılamak ve bu zorluklarla mücadele edebilmek için kara kara düşünmeye başlamış bulunmaktadırlar.Evlatlarının geleceğine katkıda bulunma gücü olmayanların vicdan azabıyla baş başa kaldığı, uykularının kaçtığı, huzursuz ve mahcup olduğu bilgilerini her zaman çevremizden işitmekteyiz.

Aileler çocuklarını başka şehirlerde okutabilmek için olağanüstü çabalar sarf etmektedir.

Hepimizce malum olduğu üzere her yıl binlerce öğrenci kazandığı okula gidemiyor veyahut gitse ve başlasa dahi sonunu getiremeyip ekonomik sebeplerden ötürü eğitim hayatını erteliyorlar ya da sonlandırıyorlar.

Çocuklarının eğitim hayatını sürdüreceği vilayetlerde onların barınma, yeme-içme, ulaşım ve hayatlarını idame ettirecek iaşelerini temin için hummalı şekilde mücadele etmektedirler.

Buna mukabil çıkmış oldukları bu yolda hedefine ulaşamayan güçsüz, kimsesiz, öksüz, yetim, öğrencilerimiz burs olanağına ve desteğine erişemedikleri için çıktıkları yoldan pes edip geri dönmektedirler.

Memleketimizde bu talebelerinin eğitim hayatına katkı sağlayabilecek çok fazla durumu iyi olan insanların olduğu hepimizce malum.

Televizyon ekranların da, dergiler de, gazeteler de, sosyal medya platformlarında: 'Benim babam tablacıydı, çaycıydı, çorbacıydı, mağarada büyüdüm, sokakta yattım şeklinde demeçler verip, geride bıraktığı zorluklardan ve meşakkatli süreçten haklı olarak bahsetmekledirler.'Buraya kadar eyvallah. Saygı duyarım' ...

Peki, sonra ne oldu?

İnsanlık için ne yaptın? 'Bir zamanlar senin gibi olanlar için bugün elini, yüreğini taşın altına koydun mu?

'Ülkenin derdinin altına omuz verdin mi? Yoksa onları kaderlerine terk ettirenlerden mi oldun?

Şayet bir şeyler yaptıysanız Cenab-ı Hak sizden ebeden razı olsun.

İşiniz gücünüz rast gitsin.

Ama sende elini taşın altına koymadın, onlar için bir şeyler yapmayıp sadece kendine çalıştın, topladın, kimseye bir faydan olmadıysa senin adına hakikaten üzgünüm...

Hayatta yaşadığı badireleri ardı ardına sıralayıp, nasıl bu günlere eriştiklerini gözleri yaşararak anlatanları, bu sürece katkıda bulunmaya davet etmek, bu hazzı tatmaya yönlendirmek isterim...

....

Öte yandan 'burs ve destek sağlayan fedailer ve kahramanların varlığı hala umutlarımızın taze kalması adına bizi bahtiyar eylemektedir.

Adeta, bizler var iken insanlık ölmez mesajları veren eğitim neferleri, iş insanları, sivil toplum örgütleri, kurum ve kuruluşlar bu işler için gönüllü olarak seferber olmuş vaziyetteler. Hepsine ayrı ayrı teşekkürler.

Emeklerine sağlık...

Son cümleme ilaveten yüksek affına sığınarak: 'Kahramanmaraş eşraflarından Hasan EDİKLİ Beyefendiye, talebelerin eğitim alması noktasındaki nezaketinden dolayı sonsuz şükranlarımı sunarım. Hakkınızı helal edin, efendim...

Selam ve dua ile...